تو را در زمستانهاى سرما و سکوت، صدا کردهام. با دستانى از حاجت و در بهارى از اجابت، غوطه خوردهام. از مدینه تا توس، مرورت مىکنم و ثانیههاى سترگ ولایتت را مىستایم. تو، هشتمین ستارهاى در آسمان فیروزه و لبخند. مىآیى و شهر را بشارت پرنده و آبشار، به دست افشانى مىخواند… خاک توس می‌جهد، ستارگان به آسمان، شمس همیشه در طلوع، مهر کران خاوران سجده‌گه اهل فلک، بوس‌گه حور و ملک، بارگه قدس رضا، منشأ فیض عرشیان… میلاد نور ولادت، ضامن آهو، حضرت امام رضا (ع) گرامی‌باد.
